Araştırma-Geliştirme (Ar-ge) için vakit ve imkân ayırmayan her kurum ve uygulama, çağının gerisinde kalmaya mahkûmdur. Dün dünde kaldı, yeni bir şeyler söylemek lâzım, diyen Mevlânâ gibi, eğitim şekillerimizi, standartlarımızı ve tarzlarımızı da güncellememiz gerek.
Klasik hafızlık yöntemi, mâlum, yatılı sistem üzerine kurulu. Yatılı hafızlığın pek çok avantajları olduğu muhakkak. Ama dezavantajlarını da görmek gerekir. Özellikle günümüzde, genellikle çocukların 5 ve 6. sınıflarda hafızlık için ara verdikleri düşünülünce, bu yaşa uygun yeni tarzlar geliştirmek önem arz etmektedir.
10 yaşındaki bir çocuğun evden ayrılıp yatılı bir kursa devam etmesi düşüncesi bana çok cazip ve sıcak gelmiyor. Bunun yerine, hafız hocasının talebine göre, çocuğun sabahın mümkün olan en erken saatinde etüde başlaması ve akşamın mümkün olan en geç saatinde tekrar eve dönmesi, yani evinden gelip gitmesi daha pedagojik ve daha uygulanabilir olsa gerek.
Böyle bir sistemde, yatılı kurslar için bulunması gereken, yatak odaları, gece nöbetçisi, akşam yemeği vb. ihtiyaçlar söz konusu olmayacaktır. Bu nedenle, gündüzlü kursların sayısını arttırmak (çoğaltmak) diğerine göre çok daha kolaydır.
Pedagojik ve psikolojik açıdan bakıldığında da, sabah 7'de çalışmaya başlamış ve akşam 18:00 / 19:00 gibi o günkü çalışmasını bitirmiş bir öğrencinin, bu saatten sonra kursta kalması anlamlı ve faydalı olmayacaktır. Akşam yediden sonra bu çocuk yemek yiyecek, çayını içecek, biraz dinlenecek ve biraz da oynayacak. Sonrasında zaten uyku saati. Eğer çocukları gece teheccüd saatinde kaldırıp etüt yaptırmayacaksanız, yatılı öğrenci ile sabahın en erken saatinde çalışmaya başlayan öğrenci arasında ciddi farklar olmaz.
Ekteki pdf dosyasında birkaç yıl önce böyle bir projeyi harekete geçirebilirim ümidiyle hazırladığım taslak bir program bulunmaktadır.
O zaman bu projeye ilgi gösteren bir yetkili merci bulamamıştım.
Şimdi sanal âleme ilan ediyorum.
İlgi görür mü dersiniz?
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder